مسجد آبی(مسجد سلطان احمد)

خود را به عنوان یک سلطان جوان تصور کنید که مسئول امپراطوری‌ است که بخش‌هایی از سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا را شامل می‌شود. شما 13 سال سن دارید و در استانبول، پایتخت ترکیه به تاج و تخت رسیده‌اید و با میراث حکام بزرگ قبل از خود مانند سلطان سلیمان روبرو هستید.

و با این حال، شما نه یک جنگجوی مشهور هستید و نه یک مدیر توانا. چگونه میتوانید اثری از خود بر بافت شهری بگذارید که پیشینیان شما آرزوی آن را داشتند؟

می‌توانید با ساخت مسجدی باشکوه تاثیر خود را در پایتخت بگذارید.

مسجد سلطان احمد، معروف به مسجد آبی، در سال 1617 درست قبل از مرگ نابه‌هنگام حامی 27 ساله آن، سلطان احمد اول تکمیل شد. مسجد با ترکیب زیبایی از گنبدهای صعودی و شش مناره باریک و سر به فلک کشیده بر افق باشکوه استانبول تشکیل شده است.

 اگرچه به عنوان یکی از آخرین بناهای کلاسیک عثمانی در نظر گرفته می‌شود، اما گنجاندن عناصر معماری و تزئینی جدید در برنامه ساختمان مسجد و قرار دادن نمادین آن در مرکز شاهنشاهی شهر نشان دهنده انحراف از سنت کلاسیک است که تحت نظر استاد مشهور قرن 16 ابداع شد.

بر خلاف دیگر مساجد شاهنشاهی عثمانی که برای تشویق توسعه شهری و استفاده از موقعیت جغرافیایی استانبول دورتر از مرکز شهر قرار گرفته بودند، مسجد سلطان احمد در کنار  ایاصوفیه  ودر نزدیکی اقامتگاه سلطنتی عثمانی،  واقع شده است. 

 در واقع ، انتخاب این مکان در آن زمان  باعث ایجاد نگرانی شد زیرا مستلزم تخریب چند قصر تأسیس شده متعلق به وزرای عثمانی بود.

ساخت مجتمع‌های بزرگ مساجد به نفع عموم مردم و بخشی از سنت امپراتوری بود که حاکی از یک حاکم وارسته و خیرخواه بود. قرار دادن مسجد در مجاورت ایاصوفیه همچنین نشان دهنده پیروزی یک بنای اسلامی بر کلیسای مسیحی است که حتی 150 سال پس از تسخیر استانبول توسط عثمانی در 1453 بسیار نگران کننده بود.

 نادیده گرفتن رقابت بین این دو بنای تاریخی دشوار است زیرا امروز زمانی که از تراموا پیاده می‌شوید و  به سمت آنها قدم می‌زنید، هر دو ساختمان با نسبت عظیم خود و ادعاهای فردی خود در مورد تاریخ شهر خودنمایی بسیاری می‌کنند. اما مسجد سلطان احمد با کلیسای قرن 6 متمایز است.

مسجد دارای دو بخش اصلی است: یک نمازخانه بزرگ یکپارچه که توسط گنبد اصلی تاج گذاری شده است و یک حیاط به همان اندازه. برخلاف مساجد شاهنشاهی قبلی در استانبول، یکنواختی دیوارهای بیرونی سنگی از طریق پنجره‌های متعدد و یک محوطه برطرف می‌شود.

ورودی‌های عظیم مرتفع و فرورفته به سه طرف محوطه آن نفوذ کرده و دسترسی به مرکز آن را فراهم می‌کند.

 شش مناره حتی برای یک مسجد شاهنشاهی غیر معمول بود این مناره‌ها برابری با مساجد چند مناره مکه را نشان می‌دهد. در افسانه‌ها می‌گویند در جستجوی مماشات، هفتمین مناره به مسجد اضافه شد و برتری خود را بر هر مسجد شاهنشاهی در استانبول یا جاهای دیگر ثابت کرد.اما شواهد برای تأیید این ادعا بسیار اندک است زیرا برخی معتقدند مناره هفتم قبل از ساخت مسجد آبی وجود داشته است، در حالی که برخی دیگر برای افزودن مناره هفتم به تاریخ بسیار دیرتری اشاره می کنند.

 نمازخانه با ویژگی خاص معماری از جمله سکوی سلطان و یک گالری طاقدار در امتداد دیوارهای داخلی بسیار زیباست. قسمتهای بالای مسجد با نوارهای هندسی و مدال‌های ارگانیک با رنگهای قرمز و آبی روشن رنگ آمیزی شده‌اند.

نقش‌های سنتی روی کاشی‌ها مانند درختان سرو، لاله‌ها، گل رز و میوه ها چشم انداز بهشتی را تداعی می کند. سلطان احمد این موارد را به طور خاص برای ساختمان درخواست کرد. استفاده فاخر از تزئینات کاشی در فضای داخلی اولین بار در معماری مسجد شاهنشاهی عثمانی بود.

برای سفر به استانبول و بازدید از مناظر و جاذبه‌های تاریخی آن کافی است به سایت ارزان بلیط مراجعه کنید و با خرید بلیط هواپیما به راحتی به این شهر زیبا سفر کنید.